: )

Droga Łucjo, oto jestem! Zmobilizowałaś mnie, dodałaś otuchy, i to w większości Twoja zasługa, że właśnie piszę kolejnego, po tak długiej nieobecności posta. Sama nie wiem od czego zacząć.
Dzieciaki bardzo się zmieniły, szczególnie Anca, nawet nie wiem kiedy pulchniutki słodki bobasek zmienił się w ciekawą świata, pełną niespożytej energii dziewczynkę.
Bianca od września poszła do szkoły. Nasza dzielna uczennica teraz musi bardzo wcześnie wstawać, by już o bladym świcie dreptać na busikowy przystanek. W szkole bardzo jej się podoba, szczególnie że ma wyjątkową nauczycielkę. Kobieta z długoletnim doświadczeniem i ogromną pasją, dzieciaki ją uwielbiają.
Dragos jesienią po dziewięciu latach powrócił na stare śmieci, do Anglii. Nie było innego wyjścia. Zostałyśmy same z dziewczynkami, oczywiście na święta przyjechał, było cudownie, po czym znowu wyjechał i jest mniej cudownie. Teraz tylko odliczamy dni do połowy marca, do jego powrotu. Oddycham z ulgą że kolejny wyjazd dopiero jesienią, bo chociaż od faceta dobrze jest sobie czasem odpocząć, to jednak bez niego nam cholernie trudno.

Teraz troszkę zaległych późno jesiennych i zimowych fotek :)

Tak śnieżnie mieliśmy miesiąc temu. Biało, mroźnie i słonecznie, a w sylwestra jak widać na powyższym zdjęciu kolorowo. Sorkova, czyli jeden z ulubionych przez rumuńskie dzieciaki zwyczajów. Polega na tym że z patykiem w ręku, oblepionym kolorowymi kwiatami z bibuły, wędrując od domu do domu, składa się (oczywiście głośno i śpiewająco bo jakże by inaczej) ludziom życzenia na Nowy Rok. W zamian dzieciaki otrzymują pieniążki. Tego dnia jest tłumnie, gwarnie i bardzo wesoło, a to przecież jest to, co nasze urwisy kochają najbardziej.